Οι λέξεις είναι σημαντικές για την επικοινωνία ιδεών. Ανακοινώνοντας το Νόμπελ Οικονομίας 2024 στους Daron Acemoglu, Simon Johnson και James A. Robinson, η Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Επιστημών είπε:
Οι φετινοί βραβευθέντες στα οικονομικά… απέδειξαν τη σημασία των κοινωνικών θεσμών για την ευημερία μιας χώρας.
Το Ίδρυμα Νόμπελ μπορεί να αμαυρώθηκε από την εμφάνιση κάποιων νέων βραβευθέντων του. Έκανα κριτική στα δύο τελευταία βιβλία του Ατσέμογλου: Στενός διάδρομος με τον Τζέιμς Ρόμπινσον και Δύναμη και πρόοδος με τον Σάιμον Τζόνσον. Η αφελής και προκοινωνική αντίληψη του Ατσέμογλου για το κράτος έγινε πιο εμφανής: αν δεν ήταν στα προηγούμενα έργα του, σίγουρα υπάρχει σε αυτά τα δύο βιβλία, και ειδικά στο τελευταίο. Οι λέξεις και οι εκφράσεις που χρησιμοποιούνται μερικές φορές προδίδουν την προοδευτική ατζέντα του Ατσέμογλου. Στην κριτική μου Δύναμη και πρόοδοςέγραψα:
Σε άλλο βιβλίο, ο Acemoglu με τον James Robinson: Στενός διάδρομοςΤο κράτος γίνεται όλο και πιο ισχυρό, αλλά περιορίζεται από μια όλο και πιο ισχυρή «κοινωνία των πολιτών» με τρόπο που μοιάζει με μαγικό. … Σε πολλά σημεία και στα δύο βιβλία, το μαγικό «κοινωνικό» μεταλλάσσεται σε ένα «κοινωνικό» που φαίνεται και είναι πιο επιστημονικό.
Όπως εξήγησα σε μια προηγούμενη ανάρτηση (“The Word “Social”, EconLog, 7 Σεπτεμβρίου 2021), η περίεργη λέξη “social” ως αντικατάσταση του “social” επινοήθηκε, από όσο γνωρίζουμε, από τον Minor Hugo (πιθανότατα ένα ψευδώνυμο για τον Λουκ Τζέιμς Χάνσαρντ ), έναν Βρετανό ουτοπιστή κομμουνιστή του 19ου αιώνα και οπαδό του Τσαρλς Φουριέ. Χρησιμοποιείται τώρα από διανοούμενους της μόδας που ίσως ελπίζουν να δείξουν ότι γνωρίζουν περισσότερα για κοινωνικά ζητήματα από τα plebs, και επίσης περισσότερα από τη μακρά παράδοση της οικονομικής ανάλυσης.
******************************
Οι λέξεις είναι σημαντικές για την επικοινωνία ιδεών. Ανακοινώνοντας το Νόμπελ Οικονομίας 2024 στους Daron Acemoglu, Simon Johnson και James A. Robinson, η Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Επιστημών είπε:
Οι φετινοί βραβευθέντες στα οικονομικά… απέδειξαν τη σημασία των κοινωνικών θεσμών για την ευημερία μιας χώρας.
Το Ίδρυμα Νόμπελ μπορεί να αμαυρώθηκε από την εμφάνιση κάποιων νέων βραβευθέντων του. Έκανα κριτική στα δύο τελευταία βιβλία του Ατσέμογλου: Στενός διάδρομος με τον Τζέιμς Ρόμπινσον και Δύναμη και πρόοδος με τον Σάιμον Τζόνσον. Η αφελής και προκοινωνική αντίληψη του Ατσέμογλου για το κράτος έγινε πιο εμφανής: αν δεν ήταν στα προηγούμενα έργα του, σίγουρα υπάρχει σε αυτά τα δύο βιβλία, και ειδικά στο τελευταίο. Οι λέξεις και οι εκφράσεις που χρησιμοποιούνται μερικές φορές προδίδουν την προοδευτική ατζέντα του Ατσέμογλου. Στην κριτική μου Δύναμη και πρόοδοςέγραψα:
Σε άλλο βιβλίο, ο Acemoglu με τον James Robinson: Στενός διάδρομοςΤο κράτος γίνεται όλο και πιο ισχυρό, αλλά περιορίζεται από μια όλο και πιο ισχυρή «κοινωνία των πολιτών» με τρόπο που μοιάζει με μαγικό. … Σε πολλά σημεία και στα δύο βιβλία, το μαγικό «κοινωνικό» μεταλλάσσεται σε ένα «κοινωνικό» που φαίνεται και είναι πιο επιστημονικό.
Όπως εξήγησα σε μια προηγούμενη ανάρτηση (“The Word “Social”, EconLog, 7 Σεπτεμβρίου 2021), η περίεργη λέξη “social” ως αντικατάσταση του “social” επινοήθηκε, από όσο γνωρίζουμε, από τον Minor Hugo (πιθανότατα ένα ψευδώνυμο για τον Λουκ Τζέιμς Χάνσαρντ ), έναν Βρετανό ουτοπιστή κομμουνιστή του 19ου αιώνα και οπαδό του Τσαρλς Φουριέ. Χρησιμοποιείται τώρα από διανοούμενους της μόδας που ίσως ελπίζουν να δείξουν ότι γνωρίζουν περισσότερα για κοινωνικά ζητήματα από τα plebs, και επίσης περισσότερα από τη μακρά παράδοση της οικονομικής ανάλυσης.
******************************